çölün tozları saklı nefesimde
rüzgârı saçlarımda/ ateşi koynumda harlı
senin denizlerin hoş

***

Özcan İpek’in, Sen Olur adlı şiir kitabı nihayet günışığına çıkıyor. Onun mısraları özgür… Karanfil bezeli elmalar gibi. Sicili temiz olmayan elmanın temiz kâğıdı. İnadına aşka ve barışa hükümlü. 
Okuyanda çoğalan, genişleyen mısralar, bin bir kokunun yayılışına tanık… Mitolojinin, tarihin insanlığını ve aşkını saran minimal öyküler. İpek’in şiirlerinde dolaşmak, kâhin tozu yutmak, tersten açılan kapılardan girmek, yumuşak sesli annenin ağıtını dinlemek, kırk kapılı hanın korkusuz merhametini duymak gibi. 
Özgür mısraları, yüreğinin tertemiz imbiğinden süzülmüş. Kurşuni nasırlı ayaklar misali mısralar sanki çimlenmiş ekinlerde, dağlarda, ovalarda yayılıyor selamlıyor ser verip sır vermeyenleri.
Çığlık çığlığa kavganın sessiz uyanışı, insanlığın kendisiyle yeniden tanıştığı ve insanın memnuniyeti dizeler. 

Neval Mazı