70`li yılların başında,Alpay tarafından yorumlanarak dilimize yerleşen ve bazılarımızın hala hatırında olan şarkısı vardır ya;

işte o;

"Fabrikada tütün sarar,

Sanki kendi içer gibi

Sararken de hayal kurar

Bütün insanlar gibi

Bir evi olsun ister

Bir de içmeyen kocası

Tanrı ne verirse gider

Yeter ki mutlu olsun yuvası"

Bu kitap için cocukları için,bu coğrafyanın hiç bitmeyen sancılı zamanlarının önemli bir dilimi için konuşan,bu güzel ve cesur kadınların öykülerinin aktarıldığı bu süreçte bana eşlik eden hep bu şarkı oldu.Dilimden düşmedi.