Sema toplumsal normlardan, kolektif utançlardan, ortak sevinçlerden, cinsiyetçi inançlardan ilham aldı. Sema’da, Aşk’ın farklı anlamlarını görüyoruz. Birey olarak var olmaya çalışan Sema’nın kimi zaman sadece duyduğu, kimi zaman şahit olduğu, kimi zaman da bizzat yaşadığı anlar bir hikaye akışında, şiir ile çizimin harmonisinde okura sunuluyor. Bu harmoninin okuyucuya açtığı alan o kadar göreceli ki; okura çok iş düşüyor.
Sema’nın her bir sayfasında yazar, çizer, okuyucu, herkes var.
İyi seyirler…