Bu kitapta 13. yüzyılda Türkiye Selçuklularında faaliyet gösteren tasavvufi zümreler (Kazeruniler, Evhadiler, Kübreviler, Vefailer, Rifailer, Ekberiler, Mevleviler, Bektaşiler, Kalenderiler) kurucuları ve mensupları, yayıldıkları belde ve bölgeler, birbirleriyle ilişkileri ve tartışma konuları, tekke ve zâviye eksenli yapılanmaları, ihtida ve iskan faaliyetlerinde oynadıkları roller açısından mercek altına alınmıştır.

Özellikle menakıbnamelerin satır aralarında ve derinlerinde yatan 13. yüzyıla ilişkin tasavvufi yapı ortaya çıkarılmış ve bu yüzyılın Anadolu tasavvuf tarihi açısından bir mayalanma dönemi olduğu ortaya konmuştur.