Çamaşır makinenizin sizden daha hareketli bir hayata sahip olması normal mi?

İşte Morton ailesi için tipik bir pazartesi sabahı...

Kıpkırmızı gözlerle uyandım.

Bacaklarımdaki tüyleri almamınüzerinden iki yıl, altı ay, üç saat geçmiş.

Lama desenli iç çamaşırımdile gelse de eski güzel günleri anlatsa.

Çocukların uyanmasına yedi dakika kala kocam yatakta bana yanaşırken birden acıyla bağırdıçünkü sırtına bir

Lego parçası batmış.Sonra koridorda bir ışık yandı. Ardından minikayak sesleri merdivenleri indi.

Çok geçmeden tiz bir çığlık Biri Kahvaltı Hazırlayacak Mıııı?”

Biraz baş başa kalma umutlarımızın yerini kahvaltı gevreğinin yetip yetmeyeceği, yıkanması gereken çamaşırlar ve çöpü çıkarmayı unuttuğum gibi kaygılar almaya başlıyor.

Her zamanki gibi...

Fakat bugün sabahlığımla mutfağa indiğimde bir şey buldum.

Kocama gelen bir şey.

Evlilik yeminlerimizde kesinlikle bahsetmediğimiz bir şey.

Ve bu şey bizi ya bir arada tutacak... ya da dağıtacak.