Ormandaki hayvanlardan orada da varmış!

Yeme içme bedavaymış!

Hergün yüzlerce çocuk ziyarete geliyormuş!

Işıl ışıl parıldayan bir şehrin içindeymiş!

İstediğin kadar uyuyabiliyor, erkenden kalkman gerekmiyormuş!

Uyu, ye, eğlen! Gel keyfim gel!

Yiyecek ve içecek birşeyler bulmayı bırakın, gölgelenecek ağacın zor bulunduğu bu vadide yaşamaktansa şehre gitmek, orada yaşamak, çocukların yedireceği yiyeceklerle hoş vakit geçirmek küçük zürafanın hayallerini süslüyordu. Evet, ailesinden uzak kalacak, özgürlüğü elinden alınacaktı ama karın doyurmayan özgürlük ne işe yarardı ki?

Küçük zürafa sonunda kararını verdi; şehirli zürafa olacaktı...