“Kurulan her düş, yaşanacak bir kâbusun esiriydi.”
Zeynep Kızıl, ailesi öldüğünde içinde bulunduğu şehrin karanlığa gömüldüğünü düşünmüştü. Zorlu geçen hayatı, amcası tarafından geri dönülemez bir yola saptırılmıştı. O şehrin yalnızca karanlıktan ibaret değil, aynı zamanda bir yıkımdan fazlası olduğunu yaşayarak öğrenmişti. 
Hayatının yıkık dökük kalıntılarıyla bir başına kaldığındaysa her şeyin bittiğine emindi, artık onun için bir umut yoktu. Ta ki görevi için onu kurtarmaya gelen o adama kadar.
Vural Alazoğlu, onun için bir fırtına gibiydi. Kalbini kasıp kavuran hoyrat bir fırtına...
Geçmişine acı çalınmış bir adamdı Vural. Onu ayakta tutan tek şey mesleği olan askerliğe bağlılığıydı. Yurtdışına kadar uzanan bir şebekeyi çökertmek için Zeynep’i kurtarmakla görevlendirildiğinde ise tüm dengelerin değişeceğinden habersizdi. 
Kaderin planladıkları, bildikleri her şeyin temelini hızla çürütüyordu çünkü aşk bencildi; ne yaralı geçmişlerine ne de acıyla dolan yüreklerine saygısı vardı.