Kendini tanımak, bir insan için bilhassa günümüzde çok önemlidir. İnsanı değersizleştiren, benliği ikinci plana iten ve düzgün davranmayı neredeyse imkânsız kılan bir yapı mevcuttur ne yazık ki günümüzde. Bu yapı, bireyin kendini ve dünyayı araştırması, bilmesi değil üretilenleri bilmesi ve tüketmesi üzerine inşa edilmiştir. Bu yapıya uyum sağlamak için gösterilen çaba yabancılaşmaya yol açmaktadır. Boşa geçen zaman yaşamları da boş hale getirmektedir. Beyinlerin içi boşaltılarak benliğin hiç de hoşuna gitmeyecek yeni bilgiler enjekte edilmektedir. Doğadan gelmiş bir varlık olmasına rağmen insan sanki doğa dışı bir varlıkmış gibi davranmaktadır. Hem toplum hem de doğa için tehlikeli bir hale evrilmiştir kısa süre içinde! Zihinsel evrim, insanı garip bir duruma getirmiştir. Bilgi çağında insanın kendini bilmemesi oldukça trajik bir durumdur.