Ey içimdeki hüzünlü çocuk!
Kim sana ortaya çık da
Bir bir hatırlat dedi hesapsız ukdeleri?

Sayende suratıma suratıma çarpıyor
Ruhumdaki boranlar.
Kim es dedi?

Öyle yanlış zaman seçtin ki
Gem vurulmuş ne kadar duygu varsa
Enkaz altında,
Gel de şimdi yüzleş onların katili ile.

Uğruna ezber bozduğum
Bu sevdada,
Günlerce, haftalarca, saatlerce
Beklediğim o anın gelmediğini ve
Nasıl yüzüstü kaldığımı neden hatırlattın?

Susmuştum ben oysa
Kabullenmiştim.
Madem çağırmadan geldin,
Biraz kal
Kal ki, hayata tutunabileyim çocuk!