Tükendi
*Yankıların Dili(…)Muhteşem bir bilinmezliğin rüzgârındaFark etmedik nereye savrulduğumuzu;Yok oluşun derinliğine renkli düşleriAkıp giderken gördük canlı cansızVe tutunduğumuz yanılgısıyla her gün‘Yaşam’ diye diye öldük; öylesine*