New York’tan Buenos Aires’e gitmekte olan bir yolcu gemisinde karşılaşan üç kişinin bir satranç tahtası etrafında yaşadığı ruhsal karmaşayı yalın ve çarpıcı üslubuyla anlatan Zweig’dan, insanın kendiyle savaş halinde oluşunun uzun öyküsü: Satranç…

“Beyaz benliğimle bir hamle yapar yapmaz siyah benliğim büyük bir hırsla öne atılıyordu; bir oyun biter bitmez bir sonraki için kendime meydan okuyordum, çünkü her seferinde benliklerimden biri diğerini yenmiş oluyordu ve yenilen ben rövanş istiyordu.”