Sarkis 1972`de, yaşadığı binanın bodrumunda bir dizi fotoğraf çekti. Flaş ışığında bir anlığına belirip yiten mekan parçaları buldu orada, kendi üzerine kapanmış, kapatılmış bellek sahneleri: izler, çizikler, akıntı şeritleri... ölesiye bırakılmış birkaç nesne ve saf beton.

2017 yılında Riverrun`da, Bunker Sergileri`nin ilkinde, Sarkis bu fotoğrafların her birine o fotoğrafı tekrar eden sarı bir suluboya yapıştırdı. Her desen bir kıvılcım, her kıvılcım bir punctum oldu böylece.

Bu serginin kitabı olarak hazırlanan Sarkis – Sarı Punctum`un metnini Cem İleri kaleme aldı, sergi fotoğrafları Cemal Emden tarafından çekildi, kitabın tasarımı Bülent Erkmen`in elinden çıktı.

*Desenler fotoğrafları yineliyor ama birebir kopyalamıyor: onlara benzeyen ama tam da aynıları olmayan başka bir imgeyi getirip yerleştiriyorlar fotoğrafın içine, yüzeyde başka bir mekân açıyorlar. Punctum mu bunlar? Sarı Punctum, fotoğrafın punctum noktasına mı işaret ediyor? Yoksa bir ayrıntıyı, izi, deliği mi gizliyor, fotoğrafın üzerine yerleşerek? Bu sarı dikdörtgenin altında ne var acaba?*