Franklar, Merovenj Krallığı’nın iki asırdan fazla süren hakimiyeti altında yerel bir güç olmaktan öteye geçememişlerdir. Ancak Pepin Ailesi’nin yükselişi ile bu durum değişmiştir. Başlarda Saray Nazırlığı makamını ele geçiren Pepin Ailesi 751 yılında Karolenj Krallığı’nı kurmuştur. 800 yılında ise bir İmparatorluğa dönüşmüştür. Bunun nedeni, II. Pepin ve onu takip eden Karl Martellus’un, III. Pepin’in ve Karl Magnus’un istikrarlı yönetimiyle geliştirdiği idari mekanizma ve dış politikadır. Krallığın sınırları genişledikçe Karolenj dış politikası da genişlemiştir. 
Karolenj dış politikası; mektuplar, elçiler, hediyeler ve toplanan sinodlar aracılığıyla yürütülmüş ve gerektiğinde de savaş meydanına inilmiştir. Frank orduları geniş bir coğrafyada savaşmıştır. Bu süreçte devlet kurumları, ordu yapısı,
genel kurullar, sinodlar ve çıkarılan emirnameler aracılığıyla Karolenj Krallığı bir imparatorluğa evrilmiştir. Dış politikada elde edilen başarılar sonucunda Karl, 800 yılında Roma’da İmparator ilan edilmiştir. Bu çalışma, VII. yüzyılın sonunda Saray Nazırlığı’nı devralan bir ailenin nasıl olup da bir asır içerisinde Frankları imparatorluğa dönüştürdüğünü açıklamayı hedeflemektedir. Bu süreçte birçok etken Pepin Ailesi’nin yükselişine katkıda bulunmuştur. Genişleyen sınırlar, büyüyen ekonomi ve iç politikada sağlanan birlik bunlara örnek olarak gösterilebilir. Fakat Pepin Ailesi’nin imparatorluğa giden macerasında esas faktör Karolenj dış politikasının gücü olmuştur.