Bağdat çarşısında yün eğiriyor biri.
Ayaklara kap tamir ediyor diğeri. 
Bir başkası ise bilimin işçisi...
​Birleşince bir olmanın değerini kaybediyor insanlar.
Fikirler sabit olunca, putlar gibi kolay devrilmiyor.
Karanlığa alışmış gözler, söndürmeye koşuyor yıldızları.
​Bağdat çarşısında sevgiyi eğiriyor biri.
Ayaklar kaymasın diye dünyayı tamir ediyor diğeri.
Bir başkası ise sevginin havarisi.
​Sapkın, yepyeni bir hikâyeyle anlatıyor on bin yıllık bir derdi.
​Yürekler başkalarının yangınında ısınmaz ki...