Bu kitap, genel olarak şamanlığı inceleme, şamanlığın ögelerini belirleme, şamanın eyleminin tiyatroya özgü doğasını açıklama ve bunun günümüzdeki tiyatro biçimlerinde nasıl yansıdığını araştırma ve bu ilişkiyi tartışmayı amaçlamaktadır. Şamanist inanç sisteminde şamanın yeri, şamanlığa kabulü, şamanın din adamı, büyücü-hekim olarak toplumun içindeki yeri ve işlevleri çalışmanın birinci bölümünün kapsamı içerisindedir. İkinci bölümde şamanın oyun ve tiyatro kavramı ile ilişkisi incelenmiştir. Şamanın bir tedavi seansı ya da kurban töreniyle gerçekleştirdiği eylemin teatral özellikleri tartışılmış ve bu özelliklerin Asya Tiyatrosu üzerindeki etkileri araştırılmıştır.

Antik Yunan Tiyatrosu’nun kaynağını oluşturan ritüellerin ve inançların içinde şamanlığın da bulunduğu görüşü, şamanizmin Antik Yunan Tiyatrosu’nun da kaynağı olarak tartışılabilmesini sağlamıştır. Bu bölümün sonunda ise şamanlığın Anadolu kültürüne, oyununa ve dansına olan etkileri üzerinde durulmuştur. Üçüncü bölüm şamanın eyleminin kurgulanmasını araştırır. Şamanın eylemindeki, teatrel nitelikler, şamanın araçları ve bu araçların dinsel ve teatral etkiyi oluşturmaları incelenmiştir. Dördüncü bölüm Kutsal Tiyatro olgusunu, çağımızda oyuncunun ifade araçları ve oyunculuğunun temelleri üzerine olan çalışmaları Jerzy Grotowski ve Eugenio Barba’nın çalışmalarından örneklerle açıklar. Şaman-oyuncunun ifade araçları ile günümüzde oyuncunun temel ifade araçlarının arasındaki bağıntıyı tartışır.

Bu anlamda bu kitap bir özdeşlik ilişkisi oluşturmaktan çok tiyatronun kaynaklarına ve ifade araçlarına şamanın eylemindeki teatral ögelerle ve oyuncu olarak şamanın eylemiyle yeniden bakma çabasıdır.