Kazan Yengeç de ailesi gibi olan bu yengeç ailesini merak etmişti ama onlara kendisine ait inci tanesinin sakladığı yerde olmadığını, bu yüzden dikkatinin dağıldığını ve hiç kıskaç sesi duymadığını anlatamazdı. Baba Yengeç, “Bu kadar önemli işlerimiz varken önemsiz işlerle vakit harcamamalıyız.” derdi hep. Onlar için bu, önemsiz bir iş sayılırdı ama kıskacın arasında havaya kaldırdığında o inci tanesi önce bir ay, sonra gökyüzü, ardından özlediği ve hasretle yolunu beklediği ailesi oluyordu ve daha bir sürü şey. Bunların hiçbirini söyleyemezdi.