"Kasabaların en grisinde kiraz ağacı,
Baharında yakalandı altı yaşına.
Çamaşırlar kar gibi asıldı dalına.
Kar gibi kız çocuğu, örselendi;
Dalından uçamayınca amakına.
Gülücüktü işte adı, hiçbir zaman
Tutmadı onu düşerken yakınına.
Yakınlık: Kiraz çiçeğinin pembeliği,
Kovalamak uçamayan bir hayali.
Bize kimse söylemedi kiraz ağacı,
Yazında dağılırdı salıncaklı oyunlar.*