Cinnet

Ayrık otları dolu
Yüreğimin bahçesi
Yüz çevirir benden orkidelerim

Geçit vermez mahallelerine
Bir de arkamdan teneke çalar
Koca İstanbul

Gölgeler uzanıyor
Uzanıyor gölgeler
Duvarlar gölgelerden yorgun
Gölgeler benden

Parçaladım
Zaman denen kuyunun ipini
Bundan böyle
Akrebim, yelkovanım öfkemdir benim...