Şaşkın bakan gözlerimin gördüğü neydi? Kurt mu, böcek mi? Bir an ne olduğunu bilemedim. Kıvır kıvırlardı! Nesi özeldi bunların? İrkilerek kutudan uzaklaştım. Yine de bana armağan olan babamın özellerini, göz ucuyla saydım! On tane tırtıl benzeri minik canlılar! “Bunlar da ne baba! Cansız gibiler! Bu bir şaka mı!” Babam her zamanki sakinliğiyle, “Hayır, hayır! Sabret!” dedi.