Etkili hafıza kaybı yönteminin insanlıktan hissetmeyerek çıkmak olduğuna karar veren bandocu Arif Pasif, yaşamla mücadele etmekten vazgeçer. Hiçbir şey için çabalamaz. Hissetmeyerek nasıl yaşayacağını ve yaşlanacağını kestiremez. Yaşamı boyunca besteleriyle değil, geçirdiği ağır travmalarla meşhur olan Arif, modern hamamböcekleri olarak adlandırdığı dinleyicilerinden ve çevresinde yaşayan diğer insanlardan uzaklaşmaya başlar. Bir sabah uyanmak istemez. Gittikçe kabuğuna gömülür ve yalnızlaşır. Asıl intiharın insanlığın geneline ayak uydurmak olduğunu anladığı an genele uymadan hayata devam etmenin de ölümden beter olduğunu artık bilir. Böylesi bir yaşamda hissetmeyen bir adamın tek bir kurşuna ihtiyacı vardır. Arif pasif, şakağına dayadığı namluyu patlatmaya bir türlü cesaret edemediğinde şu soruyla baş başa kalır: “hissetmeye bağımlı mıyım?”