...Böğürtlenleri yedikten sonra tekrar toprak yolda yürümeye başladım. Su sesi gelmeye başladı. Binbir kuş, parlak yapraklı ağaçlarda kümelendi. İçime ağlamak geldi. Gülmek istedim, tutturdum bir memleket havası...
-    Ah anam, dedim, dünya güzelmiş be!

... O gün öğleye doğru gene kendisini unutup sopasına dayanmıştı. Sopasına inen tekmeyle birden fırladı. Yanına döndüğü zaman çöpçü onbaşısıyla burun burunaydı.
-    Ulan ne dalga geçiyorsun?
İşte o zaman Ahmet, dalga geçmenin manasını kavrayıverdi. Herif:
-    Bir daha görmeyeyim, dedi. Haydi çek arabanı!
-    Meğerse, dedi Ahmet kendi kendine, dalga geçmek buymuş.

Sevgili okurlar, güzel bir öykü kitabıyla,  Sait Faik’in o içten yalın ve halk ağzıyla olan anlatımıyla yine karşınızdayız.
Keyifli okumalar dileriz.
Dorlion Yayınları