Kemal Kunter, okulun tam ortasındaki saate gözü takıldı. Saat 12’yi gösteriyordu. Saat durmuştu. Hemen kolundaki saate baktı. Kendi saati de durmuştu. Yine on saniyelik dört boyutlu zaman kendini yeniliyordu. İkisi de bunun neden yaşandığını çok iyi biliyorlardı.