Türkiye`de sağlık sisteminin verimliliğini artırmayı ve sağlık hizmeti sunumuna rekabet unsurunu sokmayı amaçlayan neoliberal sağlık reform çalışmalarına esasen 1980`lerden itibaren başlanmış olup, söz konusu sağlık reform çalışmaları, günümüzde Dünya Bankası destekli "Sağlıkta Dönüşüm Programı" adıyla yeni bir ivme kazanmıştır. Temelde emek yoğun bir yapısı olan ve topluma eşit, hakkaniyete uygun ve kaliteli sağlık hizmeti sunmayı esas alan sağlık sistemlerindeki bu dönüşüm, gerek sağlık hizmetine ihtiyaç duyanları, gerekse sağlık sistemi içinde aktif rol alanları önemli ölçüde etkilemiştir.

Bu çalışma ile sağlık hizmetlerinde yaşanan neoliberal dönüşümün sağlık sistemi ve sağlık sisteminin en temel unsuru olan sağlık insan gücü üzerindeki etkilerinin sosyo-politik kritiği yapılmış ve ülkemiz sağlık sistemindeki dönüşümünün hangi çerçevede ve hangi yaklaşımlarla yapıldığı ve dönüşümün gerek ülkemiz sağlık sistemi, gerekse sağlık insan gücü üzerindeki etkileri anlatılmaya çalışılmıştır.