Benim de mart ayında açmıştı kiraz çiçeğim. Karanlığı kiraz çiçeğine dönüştüreceğimden habersiz, savrulduğum bir yaşamda anlaşılmaya ihtiyacı olan, kedileri çok seven, gamzeli bir Ege kızıydım ben. Hayallerimi umutlarıma dönüştürürken buruşturulan kağıdımı yakıp toz pembeyle harmanladığım 26 Ekim ellerimde kiraz çiçeği ile uyanmamı sağlamıştı.

Bir mucizeyi beklemek

Kalbinin kalbime rast gelmesi

Ve yine bir saflık

Dualarında yer edindiğim düşüncesi

Sadece ama sadece

Bir hayal benimkisi...

Fen lisesinden tıp fakültesine geçtiğim yolculuğumda siz değerli şiir severlerle karşılaştığım için çok mutluyum. Eğer siz de bir gün kendisini bu dünyaya ait olmadığını hisseden birisi ile karşılaşırsanız onun şiirlerini bırakmayın olur mu?