İnsan aşık olunca öğrenir hayatı. Ne kadar zor olduğunu fark edince kaçmak ister, ama yaşamaktan başka çaresi olmayacağını da bilir.

Yaşantımız boyunca hiç bilmediğimiz acılarla tanışırız. Bazılarına kader deyip geçeriz, bazıları ise her gece gözyaşlarına bedel olur.

Unuttum dersin, ama o an aklından hiç çıkmadığını anlarsın. Kısacası kendini kandırırsın. Unutmak için her yolu denersin. Hiçbirisi başarılı olmaz. Yine yolun sonu ona çıkar.

Sevgisini doya doya yaşamayanlar, acısını doya doya yaşarlar. Biz çok sevdik kabul, peki sevilmeyi hak eden insanlar mıydı onlar?

Hayır, şu an sen tek başına ağlıyorsan ve geceler onsuz geçiyorsa hak etmemiştir seni. Sevgiyi hak eden sevmeyi bilendir. İnsanın üzüldüğü nokta verdiği emektir. Ona olan sevgin o kadar büyüktür ki ölüm bile ondan kurtaramaz seni.