Ademoğlunun derin ve köklü bir geçmişi var gökyüzüyle. Mesela Tanrı göktedir de-miş atalarımız, belki ondandır hayal kurarken göğe bakmamız. Dünyanın hiçbir yeri-ne ait hissetmeyip de oraya bakınca huzur bulmamız. Tanrı’nın silüetini bilmediği-mizdendir belki, bulutlara şekil verme çabamız. Belki kaygılarımızın gece artması, göremediğimizdendir gökyüzünü. Belki bundandır melekleri kanatlı hayal etmemiz, hani gidebiliyorlar ya Tanrı’nın yanına. Hani huzura kavuşuyorlar ya, bizi Tanrı’ya şikâyet ettikten sonra.