Romantikler haklı olarak keyfilik, öznellik ve bireycilikle suçlanırken onlar kurallara karşı mücadeleye çoktan başlamışlardı. Bununla birlikte, sanat dünyasındaki kişisel zevklere koşulsuz bağlılık, hiçbir şekilde orijinal romantik programın bir parçası değildi; ama hayal gücü gerekliydi ve hayal gücü kuvvetli sanatçıların genellikle kanunlardan uzak durması, kalıplara dikkat etmek istememesi ve her şeyi o anın fikri uğruna yapması onların doğasının bir parçasıydı.
Kişinin kendini, kendine özgü özelliklerini ve ruh halini ifade etme arzusu, geleneksel tiplere duyulan saygıyla yeterince dengelenemedi ve pek çok şey parçalı kaldı, diğerleri ise özgünlük arayışında saçmalık ve çarpıklığa yol açtı.