Sırrı hâlâ tam çözülememiş olan dil, insanlığın en kadim ilgi alanlarından birisi olması nedeniyle insanların üstünde çokça düşünüp ürettiği bir olgudur. Renk ise gerek reklamcılık, beslenme, moda, spor, ticaret, propaganda, siyaset, kültür, medya, eğitim gibi a’dan z’ye hayatın her alanında gerekse dilde sıkça ve önemle kullanılan bir ögedir. Her rengin bir anlam taşımasının yanı sıra bu anlamların evrensel ve ulusal bağlamda taşıdığı anlamlardan da söz edilebilir. Dilin inceleme konusu olarak renge bakıldığında çoğunlukla renk-kültür ilişkisinin öne çıktığı görülmektedir. Diğer bir deyişle dilde renk, kültürün bir simgesidir. Deyimler, bir ulusun belli durumlarda söylediği veya belli durumları nitelediği kısa, öz, etkili ve özetleyici sözlerdir. Kültürün önemli bir parçası sayılan deyimlerde yine kültürle yakından ilişkili bir kavram olan renklere rastlamamak çok zordur denebilir. Bu bağlamda renk deyimleri, kültürün doğrudan veya dolaylı olarak yansıtan ögelerdir. Bu çalışmada Arap ve Türk dillerinde renklerin evrensel ve ulusal kültürle ilişkisi renk adı içeren deyimler bağlamında incelenmiştir. Söz konusu iki dil arasında renk deyimleri bağlamında benzerlikler ve farklılıklar tespit edilmiş olup bunların arka planında yatan nedenlere ışık tutulmak istenmiştir.