Peki ya aşkın rengi? Kırmızı, saltanatını kimseye vermiyor, kalbi bile kendi rengine boyamış aşkı başkasına bırakır mı? Kalbi boyamış kendi rengine, ya sevgili isterse beni kendi rengine boya diye. Sevdiğiniz, hangi renk sizin için hiç düşündünüz mü? Sevdiğinize diyebilir misiniz beni mora boya, beni sarıya boya… “Beni sana boya ki sadece sen olayım.” diyebilir misiniz? Ya aşkta sonsuzluğa ermek, sadece O’nun rengine boyanmak. Bakara Suresi 138. ayet çok güzel “Biz, Allah’ın boyasıyla boyanmışızdır. Boyası Allah’ınkinden daha güzel olan kimdir? Biz O’na ibadet edenleriz” (deyin). Nedir ki Allah’ın boyasıyla boyanmak? O’nun gönderdiğini yaşayıp, bakıldığında onu hatırlatmaktır diye düşünüyorum.

Kim aldı benim pembe hayallerimi, ayaklarım yerden kesilmiş gezerken gökyüzünde? Bana pembe arkadaşlıklar, pembe güller, pembe sevdalar verin! Toz pembe bakasım var bugünlerde her şeye. Pembe hayaller dilerken düştüm grinin eline. Kimi zaman depresif, üzgün kimi zaman kararsızdır gri. Siz, siz olun hayallerinizi vermeyin griye.