“Ey Ki’nin öz evlatları! Bu güne kadar öldürdünüz birbirinizi, tamam… Her ağacın kurdu kendinden olur derler, tamam… Toprak aldınız, toprak verdiniz; altın aldınız, altın verdiniz, tamam… Kahraman oldunuz, köle oldunuz, tamam… Sömürdünüz, sömürüldünüz, tamam… Ama artık başka bir zaman başladı… Unutun her şeyi! Kehanetin zamanı geldi, unutun her şeyi!