Niviskar, di romana xwe ya bi rojen xwe yen zaroktiye destpe dike de bajare Amude weke lehengeke teswir dike ü atmosfera vi bajar di nav serencama çiroke de vedibeje. Niviskar di gel ku buyeren tarixi en weki şewitina sinemaya Amude, kuştina zarokan u werankirina Cezîreye wek serpehatiyan sereke bi zimaneki zelal neql dike:

Le gava dihatin, beşek ji wan di miqilkan de an di tenuren dadayi de dihatin birajtin. Me ew bi dafen hesini digirtin an jî bi *merkeben* ku me li ser sergoyan dinixumandin. Me kelekek wan datani ser dareki piçûk ku me bi beneki direj giredida. Hema çiq derbasi binê *merkebe* dibun, me ben dikişand u merkeb bi ser çiqan de diket.

Niviskar bi çave gelek lehengan ve çiroka xwe vedibeje.

Di metne de tişta balkeş ew e ku vebejer denge lehengan gelek baş ü serkefti digehine xwendevanan. Ji wan ji ya heri balkeş dapira vebejer e ya ku baweriya xwe bi tişten wek xurefeyan diine u bi gotineke dînan bi heş u aqil dike. Herwisa ligel tehlilen lehengan ev roman vebejiya dewreki ji dike ku di we de buyeren tekilhevbuyi, xeleken bi hev re giredayi u tîpen cuda bala xwendevanan dikeşe.