Sultan Alparslan az sonra Bizanslılara karşı elde edeceği zaferi görüyormuşçasına, elinde tuttuğu pusatına bakarak ordusuna hitap ediyordu: *Ey İslam’ın ve Türk’ün yüce ve asıl ordusu. Az sonra bu meydanda ya şehir düşüp Rahmet-i Rahman’a kavuşacağız ya da bu yurdu ebediyen bir *Türk Yurdu* yapacağız. Şimdi size sorarım, bu cenkte benimle çarpışıp şehit olmaya ve burayı *Türk Yurdu* yapmaya var mısın?

Şanlı ordunun neferleri hep bir ağızdan liderlerini tarih boyunca hiçbir zaman yalnız bırakmadıklarını belirten bir edayla:
*Varuz hünkârım. Sen iste bir tekimiz bile buradan sağ çıkmayana dek cenk idelüm.*