Ölümü hiç saydık.
Sizi ısıtalım diye.
Ateşi çaldık tanrılardan...
Dünyamız aydınlansın diye.
Prometheus mitolojinin Spartaküsüdür. Başkaldırışın ta kendisidir. Mazlumların, ezilenlerin, kölelerin, kısacası karanlığa mahkumların, aydınlığı, yarınıdır. Yol gösterici ustalardan biridir...
İnsanlığın zulme karşı mücadelesinin ilk adımlarından biridir. Tanrıların Tanrısı Zeus küçük düşmüştür. Günümüz temsilcileri gibi, hemen zora başvurur. Prometheus’u yakalatıp, yüksek bir tepede büyük bir kayaya zincirletir. Kartallarına emir vererek, her gün ciğerinden bir parça koparttırır. Prometheus’un yüreğindeki güzellikten ve iyilikten dolayı, ciğerleri her gün kendini yeniler. Bu işkence de fayda etmemiştir...
Bilinir ke, insanlık başkaldırma cesareti gösterince Tanrıların ve yöneticilerin egemenlikleri sona ermiştir.
İşte bu cesaretin öncüsüdür Prometheus... Öncüleri zincire vurmak, kurda kuşa yem etmek fayda etmemiştir.
Ateş Fitili yakalamıştır
İnadına insan bundandır...