Gerek Osmanlı Devleti`nde gerekse Türkiye Cumhuriyeti`nde kültür, sanat, bilim, siyaset yoğun biçimde Batı`dan etkilenmiştir. Bu durum, Avrupa`da yaşanan gelişmelere koşut olarak tüm dünyada hızla yayılan popülizmin, ama özellikle de 1980`lerden itibaren Avrupa`da yükselişe geçen aşırı sağ veya muhafazakar partilerin yaptıkları popülizmin Türkiye`deki yansımalarını, siyasal ileşitim açısından ele alıp ampirik yöntemlerle ortaya çıkararak Türkiye`deki siyasal ileşitim pratiklerine ilişkin araştırmalara katkıda bulunuyor. Kitapta, bu amaç doğrultusunda nesnelliği korumak için hükümet başkanlarının vatandaşlarla kurdukları ilişkilerle bakılıyor. Bu ilişkiler içinden de kısaca değinilenlerin yanı sıra, Türkiye`deki önemli iki döneme damgasını vurmuş olan ve aralarında belli bir devamlılık ilişkisi olduğu çoğu zaman iddia edilen Turgut Özal ve Recep Tayyip Erdoğan`ın konuşmaları özellikle örnek olaylar olarak inceleniyor. Araştırmanın örneklemi, Turgut özal`ın 1983-1989 yıllarını kapsayan başbakanlığı dönemideki "İcraatın içinden" programları ile başbakan Tayyip Erdoğan`ın 2002-2008 döneminde yaptığı "Ulusa Sesleniş" programlarının konuşma metinleri oluşturuyor. Özal ve Erdoğan`ın başarılarının sırrını söylemlerde ve sözcüklerde arayan bu kitap, öncelikle siyasal iletişim ama bir yönüyle de siyaset bilimi açısından Türkiye`deki poyülizmi ampirik olarak ortaya koymaya çalışan ilk bilimsel araştırma özelliğini taşıması bakımından önem taşıyor.