Her zaman unutulmuş, ama aynı olarak hep yinelenmiş yinelendikçe de differans (namevcut ve naklen olmayan fark) oluşturulmuş, yani mevcudiyetin olmadığı yerde temsil edilenin temsiliyeti daima anlam kaymalarına neden olmuş ``anasını kaybeden bir insanın`` kökünü unuttuğu dilinin ``söylem``e dönüşmesini konu eden Jacques Derrida, yöntemini dekonstrüksiyon (yapıbozumu) olarak ortaya koymuştur.