Sevgili okurlar;
Bu kitapta eminim ki hepiniz (her kuşak) kendinden bir şeyler bulacak. Çünkü bu kitapta çocukluğumuzdan, gençliğimizden, olgunluk çağından samimi ve doğal hikayeler var. Hikayelerden sıkılırsanız (sıkılacağınıza ihtimal dahi vermiyorum da) aralara duygu seli olarak şiirleri serpiştirdik, birazcık hikaye arası şiirler gibi oldu. Bu da edebî sahada yeni bir çığır, yeni bir akım olsa fena mı olur?
Yazar otuz yıllık birikimini, otuz yıllık hislerini kâh bir hikaye kâh bir şiir olarak dökmüş ortaya ve son olarak diyor ki:
Kutsal kitabımızın ilk emri “oku” ve değişik yerlerinde suallerine devam ediyor: “Efelâ ta`kılûn (akletmiyor musunuz), efelâ yubsirûn (görmüyorlar mı), efelâ tezekkerûn (düşünmüyor musunuz)?
Ben de buradan esinlenerek diyorum ki:

Efele tekraûn?
Don’t you read?
Ne lisez-vous pas?
Lesen sie nicht?
Okumuyor musunuz?