Saniye Gökoğuz, öğrencilikten öğretmenliğe yaşadıklarını, öğrendiklerini; tüm zorluklara, yalnızlığa, umutsuzluğa karşı var olabilen bir insanın ilhamıyla anlatıyor. Umudu, var olmayı, bir çiçekle hayata tutunmayı, hayatta kalmayı öğretiyor; öğrencilerine, kendine ve okuyan herkese.