Geleneksel eğitim anlayışına göre öğrenci, pasif alıcı konumunda olup doğruluğu ya da yanlışlığı tartışılmayan bilgiyi öğrenmekle yükümlüdür. Çünkü bu anlayışın temin ettiği bilginin evrensel nitelikte değişmeyen bir bilgi olduğu kanıksanarak kabul görmüştür. Buna istinaden eğitim ve öğretimin bütün hudutları okul hayatından ibarettir, öğrencilerin ferdî farklılıklarına ise gerekli önem verilmez.

19 ila 20. yüzyıllarda yaşamış önemli bir filozof ve eğitimci olan John Dewey, Türk eğitim sistemi de dâhil olmak üzere pek çok ülkenin eğitim sistemine yeni bir soluk getirmiştir. Ona göre eğitim; gelecekteki yaşama bir hazırlık değil, başlı başına bir yaşam sürecidir. İlerlemeci eğitim felsefesine dayanarak öğrenci merkezli eğitimin önemini vurgulayan Dewey, okulların birer sosyal laboratuvar olması gerektiğinin altını çizmiştir.

Pedagojik İlkelerim, John Dewey’in savunduğu eğitim anlayışının manifestosu mahiyetinde bir dizi makaleden oluşmaktadır. Eğitimin ulaşması gereken son noktayı işaret eden bu makale dizisi, günümüz eğitimcileri için birer ders niteliği taşımaktadır.

Her öğretmenin, görevinin saygınlığının farkına varması gerekmektedir; öğretmen, sosyal düzenin korunması ve sosyal gelişimin güvence altına alınması için tahsis edilmiş bir sosyal hizmetkârdır.