Tükendi
Güzel bir ilkbahar günüydü. Cem’in annesi sabah erkenden herkese seslendi.“Haydi kalkın, kıra gidiyoruz. Kahvaltıyı dere kenarında yapacağız.“ Cem, sevinçle yataktan fırladı. Hemen ablasının yatağına koştu. “Abla duydun mu? Kıra gidiyormuşuz.“