Albümdeki resimlerini teker teker yakmıştım

Birine kıyamamış saklamıştım

Saklamaz olsaydım ona da ben yandım

Baktıkça yandım derdimi hep içime attım

Dipsiz suskunluğum inadımdandı

Kimse aldırmadı kabullendim sanıldı 

O suskunluk ki kırık hayallere

Vurulmuş paslı bir kilit gibidir

Kilitlemesi kolay bir daha açması zordur

Dedik ama bunu bile anlatamadık

Sonbaharın akça ağacın

Yapraklarını savurduğu gibi

Benim de gönlüme paslı kilitle hapsettiğim

Bir daha da gün ışığına çıkarmadığım

Yârin saçları gibi savrulan hayallerim

Sert esen rüzgara karşı duramaz

Dökülür kararan kaldırımlara

Ağaçtan düşen bir yaprak misali

Zalim rüzgara oyuncak olur

Nereye isterse oraya savurur