Evvel zaman içinde açgözlü ve zalim bir padişah varmış. Hiç çocuğu yokmuş. Bir gece padişah rüyasında bir derviş görmüş ve derviş ona şöyle demiş.

-Ey padişah, bakıyorum sen çocuk hasretiyle yanıyorsun, şunu bil ki evladın olsa pişman olacaksın.
Padişah sormuş.
-Neden pişman olacağım?
Derviş de ona.
-Ne doğrarsan aşına,
O çıkar karşına;
sen halkına zulmetmişsin, oğlun da sana zulmedecek! demiş.
Evet, padişahın bu rüyasından sonra dokuz ay, dokuz gün geçmiş; karısı bir oğlan doğurmuş. Çocuk bele kadar yılan, belden yukarı insan biçimindeymiş. Padişah bunu duyunca çok perişan olmuş.