Kan sağar gece gündüz yüreğim,

tuzaklar gözyaşlarına kurulmuştur;

dalgın durur deli gönlümün aynası,

kavuşmak bir başka yaza kalmıştır;

ne kadar kulak kesilsem de dünyaya

sözcüklerden daha gerçek değildir aşk

sözcüklerden daha gerçek değildir ölüm.

Dilim pas içinde, doyum bulunmaz ona,

bir ateştir ki yârin gül ağzı

korkmadan öpmek bir serüven, bir bela:

Bir sancıdır aslında belki de bu mutluluk,

çünkü bir gaflet, bir öfke tutturmuşum,

başlarken her gün bir başka yenilgiye

dağ başlarına, ummanlara adanmış huyum.

Artık, bulmasam da olur fidyesini sevdanın:

Gövdem olan o ağacı soğukla vurdum.