Gençliğe yeni adım atan ve önlerinde kocaman bir yaşam olan çocukların, yaşı kemale ermiş büyükleri diledikleri gibi yönlendirebilmeleri ve sonunda onlara oyun gibi gelen savaşları kazanırlarken o yaşı kemale ermişleri, dünyanın olanca yalnızlığı ile cezalandırabilmeleri inanılır gibi değil.
Bunu yapmamak için çırpınırken kadınsı bir genle, *Dünyada benim gibisini bulamazsın.* dediğimde gözlerime bakarak bana meydan okuyan o tok sesiyle, *Aramıyorum ki!* diyen sevgili adam, hayatta kim kimi aramış ki zaten? Şans, aramadan bulunandır. Ben *o* şanstım. Kendimi biliyorum.
Ve bir yorum;
*Kalemine sağlık… Yetiştirdiğimiz oğullarımızın şanslarını kullanabilen insanlar olması umuduyla…*
Banu Özügül Arık