İnsanlığın tarihi kadar eski bir cezalandırma yöntemi olan sürgünün Osmanlı Ceza Hukuku çerçevesinde tatbikini ele alan bu eser, arşiv belgelerine dayalı titiz bir çalışmanın ürünüdür. Anadolu’nun tam merkezinde yer alan, soğuk iklimi ve kaleleriyle ünlü Sivas eyaletindeki sürgünleri bir asırlık zaman dilimi içerisinde inceleyen bu çalışmada bölgeye kalebend ve manastırbend edilenleri de bulacaksınız. Toplumun farklı kesimin- den gelen insanların cezasını çektiği Sivas, Amasya ve Tokat şehirlerindeki şartlar bir yana, sürgünlerin cezaları süresince yaşadıkları zorluk ve sorunları da ele alması yönüyle eser anlamlıdır. 19. yüzyıldaki klasik yapısıyla olsun, Tanzimat sonrasındaki Batı etkisin- deki hâliyle olsun sürgünlerin sık yaşandığı bu asırda bölge; heterodoks mezhep bağlıla- rının, yeniçeri gayretkeşliği yapanların, paşaların, ulemanın ve aşiret şeyhlerinin sürgün edildiği bir yer olmuştur. II. Abdülhamid Dönemi’nde siyasi suçluları taşraya uzaklaştır- ma yönteminin bir sonucu olarak sürgün cezasıyla bölgeye yolu düşenlerin de anlatıldığı eser, dönemin toplumsal yapısıyla da ilgili önemli bir içeriğe sahiptir.