Bu çalışmanın konusunu Osmanlı Dönemi İran (Ahvâz) bölgesi Arap şairlerinden İbn Matük ve şiirleri oluşturmaktadır. Bu dönemin Arap edebiyatının önemli temsilcilerinden biri olan İbn Ma`tük, Arap şiirinin geleneksel yapısına uygun şiirler söylemek konusunda oldukça başarılı örnekler vermiş olup, kendine özgü bend ve rubâ`î muzebbel formu gibi manzumeleriyle de şiire yeni bir soluk getirmiştir. Divanında mersiye, ihvâniyyat, gazel, şikâyet, züht, hikem ve vasıf gibi pek çok temayı kendine has ifade kalıpları ve edebi üslupla ustaca işlemiştir. Bununla birlikte şiirlerin büyük bir bölümü dönemin hükümdar ve idarecilerine yazılan methiyelerden meydana gelmektedir. Bu yönüyle o, bir saray şairi olarak da tanımlanabilir.