19. yüzyıl, Osmanlı Devleti’nin gerek kurumlarıyla gerekse düşünce ve yaşam tarzıyla Batı’nın üstünlüğünü kabul ettiği bir dönem olmuştur. Bu kabulleniş, Osmanlı Devleti’nde, Avrupalı devletlerle her bakımdan aynı seviyede olabilme düşüncesini ortaya çıkarmış ve beraberinde hızlı bir biçimde tasarlanıp uygulanmaya çalışılan reformları gündeme getirmiştir.

Osmanlı Adliye Teşkilatı’nın Modernleşmesi (1800-1850) isimli eserde, Osmanlı Adliye Teşkilatı’nın modernleşme sürecinin ilk dönemini inceleyen yazar, modernleşme gibi bir olgunun birden çok nedeni olabileceği ve bu nedenlerin de birbirine etki edebileceği anlayışını merkeze alarak, konuyu çok yönlü bakış açısıyla irdelemiştir. Osmanlı hukuk ve teşkilat yapısında yapılan yenilik hareketlerinin ve dönüşümlerin ele alındığı eserde, Osmanlı Devleti’nin Adliye Teşkilatı’nda öngördüğü değişiklik ve düzenlemelerle ilgili olan hareket tarzı ve planlar ele alınarak, teori ile pratik bakımından karşılaştırılmıştır. Bu bağlamda Sened-i İttifak, Tanzimat Fermanı, Meclis-i Vâlâ-yı Ahkâm-ı Adliye’nin açılışı ve teşkilat yapısı, 1840 Ceza Kanunu, 1850 Ticaret Kanunu, yeni açılan mahkemeler ile işleyişleri, ıslahat ve reformlar, nedenleri ve sonuçları açısından ele alınarak değerlendirilmiştir.