Türkiye’de Ortaçağ tarihçiliği, diğer çağlara kıyasla daha az çalışılmış bir alan olarak dikkat çekmektedir. Bu durumun birçok sebebi bulunmaktadır. Ortaçağ’ın kendine özgü dinamikleri, bu dönemi incelemeyi zorlaştıran başlıca etmenler arasında sayılabilir. Yine zaman ve mekân genişliği, bu zorlukların başında gelmektedir. Ancak, bu durum aynı zamanda araştırmacılar için bir fırsat da sunmaktadır. Ortaçağ’ın uzak bir geçmişe dayanması ve yeterince anlaşılamamış olması sebepler arasında zikredilebilir. Tarih tasnifi içerisinde Ortaçağ, önemli bir yer tutmaktadır. Bu dönem, tarihsel süreçte bir olgunlaşma evresini temsil etmektedir, denebilir. Ancak Ortaçağ’a yüklenilen pejoratif anlam bu dönemin yanlış anlaşılmasına neden olmaktadır. Avrupa merkeziyetçi tarih anlayışının mutlak olarak kabul edilmesi, Ortaçağ Avrupa tarihinin dünya tarihi olarak lanse edilmesi Ortaçağ’da bütün dünyada aynı şeyler yaşanmış gibi bir algıya yol açmakta ve mezkûr devrin idrak edilmesini zorlaştırmaktadır. Bu durum, Ortaçağ alanındaki çalışmaların artırılmasının gerekliliğini ortaya koymaktadır.