Anne babasının yanında sigara bile içemeyen, evin sakin çocuğu olan benim; silahtan, polisten, kavgadan uzak durmam, yanına bile yaklaşmamam gerekirdi. İşin aslı korkuyordum. Polise yakalandığımda dizlerim titriyor, neredeyse birbirine çarpıyordu. Ama polisten kurtulduğumda aynı şeyleri yine yapıyordum. Faşistlerle kavgaya giderken içime bir korku giriyor, ama bu benim oraya gidip kavga etmeme engel olmuyordu. (...) Kendi yaşadıklarımdan anladığım kadarıyla cesaret korkmamak değil, yapacağını korka korka yapmaktır. Belki de başkaları hiç korkmuyordur. Bilmiyorum. Ben korkuyordum, ne ki korku beni mücadeleden alıkoymuyordu.

*Kurtuluş Tarihi* başlığı, hem bireysel ve toplumsal bir *kurtuluş* özlemini, bir özgürleşme mücadelesini anlatıyor: 1970’lerin sosyalist hareketi içinde yer almış bir gencin *sıradan* bir militan olarak hikayesi... Hem de dönemin siyasal hareketlerinden Kurtuluş’un hikayesini anlatıyor bu başlık.

Kod ismi kullanması sayesinde 12 Eylül’ü yakalanmadan atlattığını söyleyen *Ordulu Emin*, sadece 1970’lerin değil, 80’lerin ve sonrasının devrimci sosyalist mücadele ortamının canlı bir tasvirini yapıyor. Bir o kadar da samimi bir muhasebesini...