Beni Saide Sakifesi’nden sonra Şia; Selman, Ebuzer, Malik b. Nuveyre, Ümmü Seleme, Fizze vb. Müslümanların büyüklerinden 114 kişiyle teşkil edildi ve o günden bugüne kadar hep saldırı altında kaldı. Tarihin utanç verici bir olayı olan Malik b. Nuveyre’nin olayı tarihin ilk döneminde meydana geldi. Uzun bir zaman geçmeden Kerbela Yiğitliği gerçekleşti. Kerbela hadisesinden yirmi yıl sonra, yirmiden fazla inkılap meydana geldi ve Şia, o ilk günlerden günümüze kadar hep ölü verdi. Toplu ölümler, toplu ve bireysel zindanlar, işkenceli karanlık zindanlar, Haccac b. Yusuf es-Sakafi’nin döneminde olduğu gibi yaz-kış üstü açık bırakılan zindanlar vb. nice olaylar gördüler. Böyle saldırı dalgalarına maruz kalan her hizip, sonunda dağılmış ve ümitsiz hale gelmiştir.
Ancak Şia, eğer toplu ve ferdi ölümler vermişse de şiarı hep şu olmuştur. “Benim elimle islam bayrağı yeryüzünde dalgalanacak! Baştanbaşa dünyayı adaletle kaplayacak!” Eğer Şia, Abbasilerin karanlık zindanlarını ve Emevilerin dehşetli korkunç zindanlarını gördüyse, zindandan şöyle haykırdı; “Zalimleri yok eden benim”