Gümüşhânevî (Nakşî-Hâlidî) tarikatı geleneğinin en önemli halifelerinden olan Ömer Ziyâeddîn Dağıstânî (ö. 1920) son devir Osmanlı âlimidir. Ülkemizdeki çalışmalara tasavvuf, hadis vb. alanda konu olan Dağıstânî, daha çok tasavvufî ve siyasi yönüyle öne çıkmış ve başta hadis olmak üzere birçok alanda eserler vermiş çok yönlü bir âlimdir. Aynı zamanda resmî müderrislik ve kadılık yapan müellif, bu görevleri esnasında Kur’ân tilaveti, tecvid ve kıraat öğretimine dair öğretim maksatlı eserler kaleme almıştır. Bu eserler tecvid ve tilavete dair Tecvid-i Ömeriyye, Mîzânü hakkı’l-akvâl, Âdâbü kıraati’l-Kur’ân ve kıraat vücûhâtına dair Teshîlâtü’l-atîre adlı eserlerdir. Bu çalışmada söz konusu eserler çerçevesinde müellifin kıraat, tecvid ve tilavetteki yeri ortaya konulmaya çalışılmıştır.